umutsuz ve mutsuzdu şimdi bir de şanssız...

Kimi insanlar vardır herşey ayaklarına gelir kimisi ise uğraşır didinir ama bir türlü olmaz aynı benim gibi...Bu umutsuzluklarla yaşamaktam bıktım artık.Etrafımda onca şanslı insan varken bu halimden nefret ediyorum.Bu kadar mı hatalıyım ben..bu kadar mı kötüyüm...bu kadar bu tahlisiz olur insan...Hiç bir umut yok mu acaba..hiç düzelme şansı...Ne yapsam bu kör talihim düzelir.İşler hep sarpa sarıyor...tam düzeldi derken yeniden bozuluyor..Offf off ..ama bunların yanında güzel şeyler de oluyor daha doğrusu yüzümü güldüren olaylar...Ama geneli olumsuz olunca insanın yaşam sevinci azalıyor.Napalım bende böyle niteliklerle yaratılmışım bence insan kendi şansıyla doğar sonradan şanslı olmaz.Ben de bu olmadığıma göre şanslı insanlara imrenerek yaşamaya devam edeceğim... :(