Uykusuz...

Ben uykuyu pek sevmem bilirsiniz.Gece sabaha yakın bir saatte yatarım ve doğal olarak biraz geç kalkarım.Tabi şimdi kursum olduğu için biraz erken kalkıyorum.Ama iki gündür öyle bir uykusuzluk yaşıyorum ki sormayın gitsin.Artık saatlerin hızlıca geçmesi için dua ederken bir taraftan da çaresizliği yaşar oldum.Tabi bu uykusuzluk bende ki bir problemden kaynaklanmıyor.Ama elimden de birşey gelemiyor.İki gündür ortalıkta ruh gibi dolanıyorum.Bir de bu kadar yorgunluğa rağmen sınıf arkadaşım da bugün gelmeyince zaten uykusuzluktan düşmek üzere olan başımı kaldırıp saatlerce İngilizce konuşmaya çalıştım.Bir ara Türkçe öğrenmeye çalışan öğretmenime türkçe anlatırken buldum kendimi.Ama şunu farkettim ki bizim dilimiz gerçekten zor bir dil.Bizim için çocuk oyuncağı gibi gelen şeyleri hiç bilmeyen birine göstermek inanılmaz zor.Ben hocaya Türkçe öğreteceğim derken süreyi unutmuşuz.Zamanımız dolmuş hatta taşmış.Sonra bir hışım toparlanıp evlerimize dağıldık.Bana bugün hocanın verdiği tavsiyeleri bir gözden geçirmem gerekiyor.Belki faydası dokunabilir.Neyse dostlar bana iyi uykular...........