Barış' a Özlem...

Dün akşam Siyaset Meydanı'nda Barış Manço'nun 10. ölüm yıldönümü dolayısıyla bir anma programı düzenlendi.Bir sürü sanatçının da katıldığı programda Barış Manço'nun videoları,klipleri gösterildi ve sanatçılar onun şarkılarını söyledi.Ben Barış Manço'yu çok severim.Bütün şarkılarını da ezbere bilirim.Zaten herhalde onu sevmeyen yoktur.7'den 77'ye herkesin sevgilisi o.İlk programın tanıtımı dönerken ekranlarda 10. ölüm yıldönümünden bahsediliyordu.Şaşırdım doğrusu 10 sene geçmiş ölümünün ardından.Zaman ne kadar çabuk geçiyor değil mi?Ölüm de doğanın kanunu.Her canlı bir gün ölümü tadacak derler ya.Ama soğuk geliyor işte kulağa.Sevdiklerini kaybetmek..bilinmeyen bir sonsuzluğa gitmek..Pek böyle konuları konuşmayı sevmem belki de korku var biraz..ya da kendine güvensizlik mi acaba diğer dünya için..Ama bir gün olacak temennimiz hayırlı bir şekilde gerçekleşmesi.10 Yıl önce bir sabah kalktığımda hiç unutmam Ece Erken'in o zamanlar bir sabah programı vardı.Sabah şekerlerinin moda olduğu bir dönem.Sabah kalkar kalkmaz herzaman ki gibi ilk iş olarak televizyonu açmıştım.Ece Erken prıgramda bir sürü çocuk toplamış...Barış Manço şarkıları çalıyordu.Çocuklar bütün stüdyoya dağılmış... yerlere oturmuş...hatta çok iyi hatırlıyorum kimileri yer bulamamış Ece Erken'in cam masasının altına oturmuşlardı.Hepsi hüzünlü ama tek bir ağızdan Barış'ın şarkılarını söylüyorlardı.Bir anlam verememiştim ilk başta "ne oluyor? "diye sordum kendime sonra anladım ne olduğunu.Barış Manço'yu kaybetmiştik.O zaman çok üzülmüştüm işte.Ama onu öldükten sonra da hiç unutmadık.Onu dünya tanıyordu üstelik.Şimdi onun Japonya konseri aklıma geliyor.Tıklım tıklım bir konser salonunda Japonlar bir ellerinde kendi bayrakları diğer ellerinde Türk bayrakları ile çoşuyorlardı onun şarkılarında..Ama maalesef ki ölümünden sonra farklı şeylerle gündeme geldi maalesef ki hak etmediği söylemlerle..iftiralar attılar..sonra da ölmeden önce attığı bir imza öyle bir borç bıraktı ki kalanlara...Ne yazık ki kimsenin elinden birşey gelmedi.Hayatının geçtiği ev satılmaya kalktı..belki de bir sürü şarkının çıktığı piyanosu..Ne kadar acı verici birşey.Dün onun adına yapılan programda öğrendim ki ölümünün 10.yılında ancak bütün borçlar kapatılabilmiş.Neyse ki kapatılabilmiş.Neyse onu hep güzelliklerle anmalıyız.Kendisinin bir sözü vardı.Sanatçı unutulduğunda ölmüştür.Biz hala onu hatırlıyoruz demek ki o hala bizimle..Sen rahat uyu BARIŞ...