karamsar..

son günlerde yine eski halime geri döndüm..döndüm ki yine kagıda kaleme ihtiyaç duydum ve tabi kii tuşlara...bir ara kıpır kıpırdı içim mevsim kış olmasına rağmen..sırtımda ki ağır yuke ragmen.tam hafiflemişken çaldı kapımı yine umutsuzluk tam da bir bahar sabahında..belki de hafiflik geldi bana agır belki de şımarıklıktan..herşey varken mutlu olunmuyormuş..belki de hala bir yerlerde yarım bişeyler vardır..şu anda yaptıgını sandıgı komikliklere karşı mecburen güldügüm bir insan tablosu duruyor karşımda..bazen zıplıyor bazen birşeyler fırlatıyor..ama üstünlük bütün şamatayı da kaldırıyor..ne kadar zordur bir insana karşı yapmacık olmak öyle davranmaya çalısmak..bazen kaslar kasılır başa agrılar girer..herkes kendi bildigini okumak ister..şartlar ne olursa olsun..neyse dostlar geri dönmek iyi mi kötü mü bilmem ama içimdekilerden birazını boşaltmak iyi geldi be ;)